Folembray was dit jaar weer terug op de PCH agenda. Onder het motto ‘minder praten en meer rijden’ was door sportcommissaris René van Bellen een goed programma in elkaar gezet. Voor de mensen die daar behoefte aan hadden was er instructie vanuit de PCH gelederen geregeld en voor de ervaren deelnemers was er vooral veel tijd om te rijden op dit kleine, technische circuit in Noord Frankrijk. De rit naar Frankrijk en de overnachting ter plekke maakten een geslaagd deel uit van dit evenement waar ook de beginners ruim aan hun trekken kwamen. De dag was zo succesvol dat ter plekke meteen de reservering van het circuit voor 2006 geregeld werd. Eén van die ‘beginners’, Marianne Burgers, de partner van Berry Arendsen, zat voor het eerst op een circuit achter het stuur van een GT3 (niet echt een beginnersauto) en tekende haar ervaringen op.
De zaterdag begon al met een lekker zonnetje, goed weer dus voor een weekendje Folembray. Ik had er al veel over gehoord maar was er nog nooit geweest, voor mij was dit een nieuwe ervaring. We hebben er meer dan vijf uur over gedaan om in Chamouille te komen, ons navigatiesysteem liet ons namelijk rondjes door ‘s-Hertogenbosch rijden omdat daar omleidingen waren i.v.m. wegwerkzaamheden. Dat nam nogal wat tijd in beslag om er weer uit te komen. Afijn, we zijn uiteindelijk in Chamouille aangekomen, een leuk dorpje nabij Folembray. Hier bevond zich het hotel waar we die nacht zouden slapen. Een erg mooi hotel en ontzettend sfeervol gelegen aan het water. Nadat iedereen was gearriveerd en er bijgepraat was, werd er gezamenlijk gedineerd. We hebben prima gegeten en vooral genoten van een gezellige en geslaagde avond. Tijdens het eten werd er gesproken over een ‘ladiescup’ (is achteraf natuurlijk een geintje geweest). Dat hadden ze niet tegen een dove gezegd en ik zei dus heel stoer dat ik me aanbevolen hield. Tegen half twaalf gingen wij naar onze kamer, die er ruim en verzorgd uitzag, met uitzicht op het water. Fantastisch!
De volgende morgen, na een goed ontbijtje, was het tijd om naar Folembray te rijden, naar het ‘Micky Mouse' circuit, zoals Berry dat steeds noemde vanwege de kleine omvang. Het weer was prachtig, dus we gingen er helemaal voor. Wederom liet onze navigatie ons anders rijden dan de bedoeling was; ha ha, rondjes om de kerk dit keer. Op naar het circuit, daar kun je leukere rondjes rijden.
Daar was het circuit dan, inderdaad een leuk baantje, vond ik. Precies goed voor mij!
Na enige instructies werden er twee groepen gemaakt, beginners groen, gevorderden geel. Wij plakten dus 2 stickers op de voorruit, want ik zou ook meerijden. De beginners als eerste. Ik had wel eens in de GT3 gereden, maar nooit over een circuit. Met trillende handen aan het stuur en met een `personal assistant´, Berry, de eigenaar van deze superbolide, die me in elke bocht aanwijzingen gaf, ging ik de baan op. Ach ja, eens moet de eerste keer zijn. Uiteindelijk viel het wel mee, na een paar rondjes ging het zelfs wel lekker. Ik had wel wat sneller gekund, maar daar heb ik me maar niet aan gewaagd. Zo werden de beginners afgelost door de gevorderden en na een paar uur oefenen zaten we met z´n allen aan een overheerlijke Franse lunch.
Toen kwam dan eindelijk de tijdrit aan bod. Van een Ladies Cup was geen sprake meer, ik was namelijk de enige lady die eraan mee zou doen. Dus de enige optie was meedoen met de beginners. Geen probleem, ik had toch niets te verliezen. Het was voor mij al leuk om mee te kunnen doen. Eerst een proefrondje en daarna het echte werk. Eigenlijk vond ik dat best wel eng, maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen. Mijn beurt, het zweet stond al op mijn rug en in mijn handen. Dat begon alvast goed, ik had de versnelling in z’n drie staan, met als gevolg dat hij drie keer afsloeg. Ik had het niet in de gaten. Niet echt best voor de koppelingsplaat. Maar goed, gas erop en rijden maar. De eerste ronde was niet echt geweldig, maar gelukkig was het een proefrondje. De tweede ronde in, dat ging beter, veel beter zelfs. Eerlijk gezegd ging het best lekker en mijn tijd was achteraf helemaal niet zo slecht voor iemand die voor het eerst over een circuit rijdt, en dan ook nog eens in een Porsche 996 GT3!
Nadat iedereen zijn of haar tijd had neergezet konden we nog vrij rijden tot een uurtje of vier, daarna werd de uitslag bekend gemaakt en volgde de prijsuitreiking. Berry had de beste tijd en werd eerste in zijn klasse. Hartstikke goed gereden in 0,53 seconde. Tot mijn verbazing kreeg ik ook een prijs; de aanmoedigingsprijs. Zo slecht had ik niet eens gereden 1.08 seconde, en dat voor de 1e keer! Ik ben heel erg trots op mijn prijs, hij staat nu te glimmen op de schoorsteen. Ik hoop dat er in de toekomst meer vrouwen achter het stuur kruipen om ook tegen elkaar te rijden met dit soort evenementen. Voor mij was dit een leuke ervaring die voor herhaling vatbaar is. Het Porsche-gevoel had ik al, maar ik heb nu ook de smaak te pakken van het verantwoord scheuren met de auto!
Wij zijn een nachtje langer gebleven en hebben nog genoten van de mooie omgeving en het hotel. De ochtend daarop zijn we rustig richting huis gereden. Samengevat, Folembray 2005 was een superleuk weekend en was tot in de kleinste details prima verzorgd.
Bedankt weer PCH!
Marianne Burgers
Uitslag tijdrit