Skip to main content

Zondag 16 maart is het dan eindelijk zover, het roemruchte “autobahnrasen” gaat plaats vinden. Al veel verhalen heb ik in de wandelgangen vernomen. “Mijn 964 heb ik al op 270 gehad”. “Ik ga voor de 300 barrière”, hoor ik een Cayman S eigenaar onder het genot van een kopje koffie nog vertellen. Eerst maar eens wakker worden bij Ekris Exclusief in Duiven. In een showroom vol met mooie auto’s, uiteraard veel Porsche’s maar ook een Corvette cabriolet “niks voor mij, ik heb geen zonnestudio” en de veelgeprezen Audi R8 stonden ons tegemoet te stralen. Eerlijk gezegd bleek Ekris Exclusief ook het enige adres wat we zonder omkeren, de weg vragen en alleen konden vinden. Het “zoeken” zou nog een belangrijke rol gaan spelen vandaag, daarover later meer.

Na het vroeg opstaan voor de Formule 1 wedstrijd togen we vol goede moed naar Duiven. Sommige deelnemers hebben een hotelovernachting geboekt en komen wat frisser aan. Het regende een beetje maar dat zou geen probleem gaan zijn, de lucht werd lichter , we hebben goede zin. Aangezien mijn partner moet hockeyen (dan zit ik toch liever droog) heb ik mijn Buurman Joep Keeven meegevraagd. Goed voorbereid, navigatie in de Porsche, een kaart van de Veluwe en van Duitsland, dus we gaan voor de overwinning. Banden op spanning, olie op peil, ons kan niks gebeuren.

Het gaat beginnen, iedereen heeft een broodje en koffie op en de vele nieuwe aanwezigen kunnen ook niet wachten op wat komen gaat. Tijdens de uitleg door Joop Arendsen wordt ons al snel duidelijk dat de dag er iets anders uit gaat zien dan wij dachten. Belangrijk zijn zaken als “fotoherkenning”, “juist kilometrage” en “bolletje, pijltje”. We krijgen een mooi duidelijk routeboek. Dat wil zeggen, in de showroom is alles zo klaar als een klontje, even de hertjes wakker maken op de Veluwe, lunchen in Brummen bij “The Gallery”, een woord maken van 14 letters, die eerste prijs is voor ons! We stappen de auto in en zijn bij tekening vier?! er al uit, het routeboek klopt niet! Volgens de tekening zitten we op 1.3 kilometer, onze teller staat op 1.5, dat wordt terugrekenen. Onderweg valt het ons op dat veel rijders dit probleem hebben. We besluiten te focussen op de foto’s en het landschap. Dwars over de Veluwe, over vele wildroosters voert de tocht. Het eerste ijsje is snel gevonden, ook de boerderij met het gewei erop. We gaan goed denken wij. Bij Apeldoorn moeten we scherp rechts, vervolgens op de Otterloseweg nogmaals rechts en tenslotte na 300meter wederom…… naar rechts. Nu wordt het spannend, we komen Porsche’s in tegengestelde richting tegen. Wat te doen? Wij zijn tenslotte geen kuddedieren. Hier hebben we al een keer gereden, dus we gaan gewoon naar rechts. Dit stukje hebben we inmiddels drie keer gezien, het regent nu hard, NEE, het is niet gezellig! De navigatie, het routeboek en onze kaart van de Veluwe (100 mooie natuurverschijnselen in eigen land) hebben grote onenigheid met elkaar, dus we rijden achter “die groep daar” aan. Wat moeten die mensen gedachten hebben, woon je midden in het bos, staan er ineens 4 Porsches in je tuin om te draaien. Goed lezen van het routeboek blijkt hier key te zijn, dus als er staat, na “richting Bronbeek” dan ga je niet blind achter een Boxster aan! We komen gelukkig wat meer in de bewoonde wereld en cruisen rustig achter een 4S aan, de omschrijving geeft ook aan dat “wijk Sonnendael” nu binnengereden wordt en de sfeer is weer goed. Alleen wonen er ook mensen in “wijk Sonnendael” met een 4S, de achtervolging stopt dan ook voor een “mooie” witte bungalow met veel wit en authentiek porselein in de vensterbank. “Kees en Kees (net als mijn broer)” kijken wat boos en wantrouwend naar onze Porsche op hun oprit, zeker ook vroeg opgestaan voor de Formule1? Keren en snel weer weg! Via een bosweg komen we in een gedeelte wat we “klein Italië” dopen, heuse haarspeldbochten en in rallystijl vervolgen we onze weg. De lunch mag nu wel komen. Over de foto aan de linkerzijde, ik ben aan het rijden, dan zie ik niks! Het laatste stuk gaat langs de Rijn en als we de “eendjes” ook nog hebben gevonden komen we eindelijk aan bij “The Gallery”. Prachtig mooie oldtimers zijn hier te bewonderen in een authentiek mooi gebouw. Beslist de moeite van een bezoek waard. Onze eindstand wordt bepaald op 7 gevonden foto’s, die andere stonden er echt niet. Uit de 14 letters mogen we twee woorden maken. Na een heerlijke lunch met een kopje soep hebben we 12 woorden kunnen maken, echter houden we steeds letters over. Dat het woord “sportredacteur” moet zijn, horen we uren later pas. Dan ook zal blijken dat het “schuine ijsje” is meegnomen door de eerste deelnemer, dit blijkt een winnende tactiek te zijn. Dus mede PCH deelnemers. Mocht u de volgende puzzelrit een Cayenne onder de deelnemers terugvinden, dat is ondergetekende. In de achterbak bevinden zich dan, twee ijsjes, twee borden met overstekende herten, een boord met crisisopvang, vijf bronzen schapen en het vliegtuig hangt erachter op de aanhanger, wij hebben geleerd!

Na de lunch mogen we dan eindelijk voor het autobahnrasen gaan. We mengen ons “veilig” in het peloton. Deze fraaie optocht, een 993 carrera 4S, twee Boxsters, een gifgroene GT3 RS een 997 targa, een Cayman S, en een 996 GT3 trekt door de dorpjes in de omgeving. En dat nog wel onder politie escorte van twee totaal verbaasde dienders. Gelukkig komen we “de kleine krullenbol en vriend Spee” hier niet tegen. Het is opgehouden met motregen, het komt met bakken uit de hemel. In onze auto is gewisseld en Joep maakt kennis met aquaplaning en teveel vermogen op een rotonde. De Achterhoek wordt via kleine weggetjes doorkruist en het is een stuk drukker op de weg. We vrezen vandaag geheel niet aan de autobahn toe te komen. Nu zijn er geen foto’s meer om op te letten, de juiste weg vinden blijkt al moeilijk genoeg. Dinxperlo, Bocholt, we moeten het eerst nog zien te vinden. In colonne missen we de Halteweg, nu is het tijd voor radicale middelen. Het routeboek gaat weg, de navigatie wordt ingesteld. We gaan naar Reese, dan kruisen we vanzelf de A12 om toch nog even te kunnen “rasen”. Hoewel we toch even uiterst illegale snelheden bereiken is het veiliger om maar gewoon thuis te geraken. Dit thuis is snel door de navigatie gevonden, we rijden het terrein op van Hotel & Restaurant Groot Warnsborn. Prachtige omgeving en een ideale plek om onder het genot van een drankje met de andere deelnemers de ervaringen te bespreken. We hebben veel geleerd vandaag, bijvoorbeeld dat snelheid leuk is maar je mist daardoor wel een aantal plekjes die de moeite van het bekijken waard zijn. Een andere tip kwam van Evan, “intermediates helpen je niet bij deze weersomstandigheden”. Ook handig om te weten, rij gerust achter Walther en Resie aan, als zij stoppen weet je zeker dat er een fotoplek in de buurt is, zij blijken dan ook de latere winnaars. Nog een leermoment, als Joop een foto van je maakt en vriendelijk zwaait, weet je zeker dat hij voor een verkeersbord “verboden in te rijden” staat! Rij je achter een 993 4S met twee vrolijke dames en zij rijden drie keer rond op een rotonde, dan hebben ze gewoon te weinig kilometers en doen ze dit niet om jou te dollen.

Zeker is wel dat we de route nog eens gaan rijden, het is Joop en Sophia wederom gelukt om de mooiste plekjes van Nederland te vinden. We wachten dan wel op een beetje zonneschijn en slaan voor de zekerheid “wijk Sonnendael “ maar even over.

Mark van de Griendt