Eifelweekend - 25-27 mei

Geen twEifel
Na het bezoek van een flinke delegatie van de Porsche Club Nürburgring aan het PCH jubileumfeest in april 2016, volgde een tegenuitnodiging voor een circuitdag op het F1 circuit van de Nürburgring. Zo zijn de vriendschappelijke banden ontstaan tussen deze Duitse club en de PCH. In 2017 zijn Porsche Club Nürburgring leden ook te gast geweest bij ons ‘Ritje Rijden & Schuitje Varen’ evenement. Nu was het de beurt aan de PCH om op bezoek te gaan bij de Duitse club. De Porsche Club Nürburgring heeft in samenwerking met onze voorzitter Walther Blijleven een prachtig weekendprogramma in de Duitse Eifel opgezet.

Zwaan Kleef Aan
Op vrijdag 25 mei arriveerden de deelnemers in eigen tempo en tijd in Hillesheim. In het hotel Augustiner Klooster waren er voor ons 20 kamers gereserveerd. Het hotel was door de early arrivers die een dagje eerder aankwamen al gekeurd en uitstekend bevonden. Ook het weer was bijzonder mooi en met die heerlijke temperatuur hebben we zelf maar het initiatief genomen om s ‘avonds buiten op het terras van het hotel te gaan eten. Dit deden we aan een tafel die steeds maar groter werd met het aanschuiven van de nog binnendruppelende leden. Doordat het diner in buffetvorm was kon dit ook prima. De gebruikelijke gezelligheid op de PCH evenementen was alweer duidelijk aanwezig.

Van 20 naar 53
We zijn de zaterdag rustig begonnen met een vertrek om 11 uur. Het nog steeds prachtige weer bracht de leden na het ontbijt opnieuw naar buiten op het terras, om op ons gemak nog een kopje koffie te drinken. Heel ongemerkt bekruipt je zo toch echt een vakantiegevoel.

Walther had een mooie route uitgezet naar ons ontmoetingspunt met de Duitse clubleden bij de Burcht Wildenburg in de Rureifel. Daar aangekomen werden we verrast door maar liefst 33 Duitse equipes. We werden vrolijk toegezwaaid vanaf de muren van de burcht door onze gastvrouwen- en heren. De 53 routeboeken lagen al keurig uitgestald op ons te wachten. Net als de koffie. De burcht zelf was trouwens  heel bijzonder.

Graf Berghe von Trips
Binnen in deze Keltische ‘vluchtburcht’ met een oorsprong van ongeveer tussen 450 en 50 v.C. wordt een belangrijk deel van het archief van Wolfgang Graf Berghe von Trips in prachtige ruimtes tentoongesteld. Ik heb zelf maar flarden van de achtergrond hiervan meegekregen dus heb ik dit thuis nog maar eens opgezocht. Het blijkt een nogal heftig verhaal te zijn (zie kader).

Sprechen Sie Deutsch?
Van een taalbarrière was nauwelijks sprake. De voorzitter van de PCN, Frank Mischlich, heette ons van harte welkom in het Engels en Duits en onze eigen voorzitter deed dit in het Nederlands en het Engels. Het routeboek was voor de gelegenheid gemaakt met behulp van grote duidelijke foto’s die elke situatie toonden waarbij links, rechts of rechtdoor gereden moest worden. Weer eens een heel andere manier van bewegwijzering. Om 13:00 uur konden we dan eindelijk weer over die prachtige weggetjes van de Eifel gaan sturen. Nu met 33 extra Porschegenoten. Altijd een mooi gezicht.

Slagboom
Onderweg versperde de slagboom van het Nationalpark Eifel ons de doorgang. De toegangskaarten waren geregeld dus nadat we ons weer verzameld hadden konden we gezamenlijk de gereserveerde parkeerplaats oprijden. We liepen wat trappen af naar een symmetrisch en strak gebouw, opgemetseld uit verschillende formaten natuursteen. Eenmaal binnen in het compleet lege gebouw, boden de ramen een schitterend uitzicht op het Eifellandschap onder ons. Hier en daar hingen er wat foto’s uit de 2e wereldoorlog aan de muur. Al snel werd duidelijk dat we ons hier op de Ordensburg Vogelsang bevonden. Dit is een voormalig opleidingskamp van de SS. Na de Tweede Wereldoorlog werd het terrein gebruikt als oefengebied door Britse en Belgische militairen. In 2006 werd het monumentale complex opengesteld voor het publiek. Nu is het dus een bekende bezienswaardigheid en een recreatiegebied, compleet met horeca.

Toch een teleurstelling
Bij het verlaten van het park werden we nog getrakteerd op een roedel reeën die de weg over sprongen. Verder genoten we van al die prachtige kronkelige heuvelweggetjes. Het overgrote deel van de Porsches was een cabrio uitvoering en de zonnecrème had men hard nodig. Onderweg hielden we nauwlettend de verrichtingen van Max Verstappen tijdens de vrije trainingen op Monaco in de gaten. We zouden immers de volgende de dag, uitgedost in onze al dan niet oranje PCH clubshirts, de Formule 1 race op Monaco met elkaar gaan kijken. Tijdens onze lunchpauze bij de schitterende Rursee werd duidelijk dat Max zijn kansen had verspeeld en dat er weinig te kijken zou zijn de volgende dag. Wel een teleurstelling voor ons. Erg lang zijn we daarin niet blijven hangen. De omgeving en het gezelschap waren veel te leuk. Aan het einde van de middag kwamen we terug op de Burcht Wildenburg en daar stond de (fris)drank voor ons klaar.

Een heuse clubslager
De PCN heeft onder haar leden een eigen clubslager. Dan bedoel ik hier niet een of ander traditioneel Duits lied, maar de eigenaar van een slagerij. De man had voor op de barbecue kwaliteitsvlees geleverd en stond als een ware chef het vlees te roosteren. Een paar heerlijke salades, ja ook een kartoffelsalade, met brood maakten de maaltijd compleet. Met goed gevulde magen kwamen we ’s avonds terug bij het hotel om op het terras nog een afzakkertje te nemen. Prachtig dag gehad!

Een Duits museum met een Nederlands tintje
Op zondag stond er een bezoek aan het Zylinderhaus in Bernkastel op het programma. Na wederom een prachtige route van Walther kwamen we aan bij dit bijzonder leuke museum. We vonden het verdacht veel lijken op het Louwman museum in Wassenaar. De Nederlander Marin van Stek is de directeur van dit in augustus 2017 geopende museum.

Het toont de privécollectie van Bernd Benninghoven. Uniek in deze collectie is de Benarrow, een auto die Bernd Benninghoven zelf heeft laten bouwen. Hij wilde een auto die nog niet bestond. Hij meende dat Duitse autofabrikanten nooit de klassieke stijl en schoonheid van een Jaguar of een Ferrari wisten te benaderen. Daarom was hij vastberaden iets speciaals te vinden. Iets exclusievers, iets unieks. Het idee voor de Benarrow was geboren. We hebben deze auto uit 2009 kunnen bewonderen en nog tekst en uitleg gekregen van de toevallig aanwezige heer Benninghoven zelf. In oktober 2010 heeft Autoweek een uitgebreid verhaal en test over de Benarrow geschreven.

In het restaurant van het museum (zeker een bezoek waard) genoten we nog van de lunch en lieten de meeste deelnemers  F1 race van Monaco maar voor wat het was. Voldaan over wat zonder twijfel een prachtig Eifelweekend was geworden.

Ellen Groen

klik hier voor het fotoverslag