Ergens in de omgeving van Wijk bij Duurstede streken een vijftiental Porsche mobielen neer om ietwat culi te wezen. Geen idee wat dat zou gaan betekenen, maar het werd gestreept voor een ieders ogen na een speurtocht en ontvangst in de Proeverij. Een enkele Porsche rijder moet de mouwen wel eens opstropen voor een vette reparatie aan z'n mobiel, maar nu werd er platgewalst en in stroken verdeeld. De tagliatelle dan wel te verstaan.
Sommigen dachten aan kogellagers, maar er werden broodbommetjes gekneed en tevens chocokogels gedraaid die voor bonbon moesten doorgaan. Er verschenen ruiten, noch van glas of van bekledingstof, maar van echte chocolade. Na enig knip- en plakwerk begoner iets op adrenalineopwekkende zuigers te lijken. Dat waren de niet al te caloriearme nagerechten. Om de broodnodige pk's op te wekken kneedde men wilde spinazie tot groene deksels en werden kippenspoilers gevuld met een ondefinieerbare zachte substantie. Tot slot boter bij de vis in een fraaie carrosserie van knisperend papier.
Uiteraard werd één en ander in omgekeerde volgorde geserveerd en weet de verwende Porsche mens nu wat er zoal achter de schermen van een restaurant schuil gaat. Met dank aan Cora en Frank voor de organisatie! Voor een uitgebreider verslag laten wij hieronder aspirant lid Remco Bakker aan het woord die zijn benoeming tot vrijwillig verslaggever dapper aanvaardde
Diana Soeteman
PCH Dinertour 2004
Eindelijk is het dan zover; ons eerste echte PCH evenement zit er op! Na mijn eerste kennismaking in Reeuwijk begin vorig jaar was het er door bedrijfsmatige verplichtingen nog niet van gekomen om een echt PCH evenement mee te maken. Wel bezocht ik intussen de Porsche Days Francorchamps en tweemaal een evenement op Zandvoort als toeschouwer samen met Florian Lem. Maar goed, nu eens een echt evenement meemaken dus!
Allereerst even een korte kennismaking; Ik ben Remco Bakker, 33 jaar, in bezit van een 964 Carrera 4 van '89, wat mijn derde Porsche is. Ik werk in de sales bij de firma Unibind en cross daarvoor half Nederland door met mijn Peugeotje (met Porsche-sticker achterop). Ik ben niet getrouwd maar heb wel een leuke tijd met Anja, die een aantal van jullie inmiddels ook ontmoet hebben.
Om weer verder te gaan over het evenement; een week van te voren hield ik me al bezig met de weersverwachtingen. Die leken niet al te best. Ook hield ik me bezig met de 993 die een vriend van mij net had aangeschaft. We zouden wel even samen (hij met de 993 en ik met de 964) gaan testen wie de snelste auto bezit. Maar vlak voor we begonnen aan te zetten om de auto's de sporen te geven (na goed warm gereden te hebben natuurlijk) kwam er een genadeloze klap uit mijn versnellingsbak en kon ik alleen nog maar toezien hoe de nachtblauwe 993 van mijn maat als een stipje aan de horizon verdween. Ik dacht; OH NEE! En dat een week voor de dinertour! Gelukkig was door de snelle service van Renntech te Steenwijk mijn auto vlak voor de tour weer perfect gemaakt. De koppelingsplaat bleek te zijn gebroken.
Na 's ochtends nog de laatste scherven van mijn spaarvarken te hebben opgeveegd, zetten we aan om richting "De Salentein" in Nijkerk te vertrekken, ik was er voor mijn werk al een aantal keren langs gereden maar ik was er nog nooit binnen geweest. Wat een prachtige locatie en ambiance om je kopje koffie met gebak te nuttigen, bij het knetteren van de open haard. Na drie kopjes konden we beginnen aan de toer. Waarschijnlijk door het geknetter van de open haard en het feit dat ik maar aan één oor hoor, had ik de tip dat alle antwoorden aan de rechterkant van de weg te vinden waren even gemist. Dat leidde er toe dat wij vraag zes, net als bijna alle anderen, fout hadden. Wat was de organisatie sluw en gemeen! De rit die uitgestippeld was, over de B-weggetjes van Kootwijk/Barneveld, nodigde uit om als een speer de koeien en geitjes te passeren die hier grazen. Deze snelheid bleek achteraf ook nodig om binnen de tien minuten marge te blijven die was aangegeven.
Eenmaal aangekomen werden we opgewacht met een kop warme soep en zelfgemaakt brood. Lekker praten over de toer en aanstalten maken om de keukenschorten te passen. We moesten immers wat gerechten zelf klaarmaken. We gingen echter eerst nog even met de eerste groep naar Wijk bij Duurstede om een molen te bezoeken. Super interessant! Helemaal tot de top zijn we geweest met alle uitleg van een echte molenaar! Uiteraard kon ik het weer niet laten om naar het vermogen te vragen; maar liefst 90 pk leverde deze molen! De wieken waren even zwaar als de gemiddelde 911, namelijk ongeveer 1300 kg. Daarna, terug naar het restaurant om de andere groep af te lossen zodat deze naar de molen kon, en wij aan de slag konden in de keuken.
Samen met Marianne Noorland had ik al snel de weg naar de wijnkelder gevonden waar de bonbonnetjes, die door de eerste groep waren gemaakt, ons smekend aankeken om opgegeten te worden, mmm! Deeg draaien tot broodjes, toetjes maken, het hoorde er allemaal bij en iedereen hielp even hard mee, met in de hand een glas wijn! De kok (nee, niet met c.o.c.k.) vertelde ons dat we het prima hadden gedaan, anders had hij ons wel de keuken uitgeschopt. Na een heerlijk diner en de prijsuitreiking werd er lekker nagebabbeld met koffie en de bonbons die nog over waren. Uiteindelijk gingen we moe maar voldaan naar huis en om rijmend te eindigen; we zijn er uit, bij de PCH voelen wij ons thuis, en we werden ook nog eerste bij de toerrit!
Tot de volgende meeting, tot de volgende Porsche
Remco en Anja
