Skip to main content

Op 20 maart werd het PCH-seizoen traditiegetrouw geopend met het Autobahnrasen. Op een stralend mooie voorjaarsdag, die deed vergeten dat er nog geen drie weken geleden overal sneeuw lag, trokken zo’n 24 equipes in een Porsche naar het dorpje Lengel in de Achterhoek, vlak tegen de Duitse grens. Daar werden we verwelkomd in huize Steens, waar de koffie en gebakjes klaarstonden. Een mooie opkomst op dit eerste rij-evenement van 2005 en een hoog gehalte aan nieuwe gezichten. Maar liefst zeven nieuwe namen verschenen in Lengel aan de start en hopelijk smaakte dit evenement naar meer en melden zij zich definitief als PCH-lid aan. Helaas was er twee afzeggingen, onze voorzitter Paul Krieckaert was door ziekte geveld en moest verstek laten gaan, evenals Davoud Mirbagheri.

Na het traditionele bewonderen van alle auto’s, bijkletsen en koffiedrinken was het tijd voor de aftrap, die begon met het voorstellen van alle nieuwkomers binnen de PCH. Daarna nam Claus Ahrens, als organisator van dit evenement, het woord om iedereen te briefen omtrent het einddoel van het rasen: Wuppertal en meer specifiek Wuppertal-Vohwinkel. Gewapend met een routebeschrijving vertrok de karavaan richting Duitsland.

Aanvankelijk kon er aardig geraasd worden richting Oberhausen, maar ook in Duitsland verschijnen er steeds meer Sontagsfahrer die de snelweg slechts gebruiken voor het Schwiegermutterbesuch. Eenmaal voorbij Autobahnkreuz Oberhausen werd de snelweg bevolkt door een horde voetbalfans met wapperende sjaaltjes uit de ramen. Door het onvoorspelbare rijgedrag van deze vrolijke groep werd het rasen behoorlijk ingeperkt. Zo’n vijf kilometer voor de afslag naar de A46 ging het mis en stond het op de Autobahn drie rijen dik helemaal stil. En dat meer dan 20 minuten. Het enige dat bewoog waren de langsrijdende politieauto’s en takelwagens. Toen de boel eenmaal weer reed, was er van een ongeluk of iets dergelijks niets meer te bespeuren.

De routebeschrijving bleek helemaal te kloppen en zonder problemen kwam iedereen aan bij het aangegeven parkeerterrein. Dit bleek een busstation te zijn en vandaar werd de hele stoet verder gedirigeerd naar een parkeerplaats die erg veel weg had van een bouwplaats. Maar er was een heuse bewaker aanwezig, dus het zou wel goed komen.

Onze reisbestemming was de zweefbaan van Wuppertal. Dit is een tram die niet over rails rijdt, maar aan rails hangt en boven de stad zweeft. Het grootste deel van het twaalf kilometer lange traject hangt de tram boven de rivier de Wupper. De Wuppertaler Schwebebahn is meer dan honderd jaar oud, maar is veel meer dan een antieke toeristische attractie. Elke werkdag worden zo’n 75.000 reizigers met deze zweefbaan vervoerd.

Ons voertuig was wel heel bijzonder: de oude Kaiserwagen was voor de PCH gereserveerd. Dit is een treinstel van twee wagons dat speciaal werd gebouwd voor Kaiser Wilhelm II die met zijn gemalin Auguste Viktoria in 1901 de Schewebahn officieel in gebruik kwam stellen. Dit mooie oude vehikel is inmiddels helemaal in stijl gerestaureerd, met veel pluche, goudkleurige decor ornamenten en Jugendstil glaswerk. Begeleid door een bemanning in historische kledij vertrokken we om Wuppertal en de Wupper vanuit de lucht te verkennen en een lichte lunch te gebruiken. Onze hostess vertelde in bijna vlekkeloos Nederlands over de historie van de Schwebebahn en de stad Wuppertal.

Na een rit van ruim een uur keerden we terug in Vohwinkel. Alle Porsches bleken nog keurig op hun plek te staan. De deelnemers hebben vanaf dit moment de officiële status van Wupperschweber! Op de terugweg werden we gelukkig niet meer geplaagd door files of voetbalfans en er kon hier en daar nog wat geraasd worden. In het verleden werd het Autobahnrasen gekenmerkt door een redelijk zware lunch, waarna de oogleden nog wel eens zwaar wilden worden en het terugrasen niet altijd even makkelijk was. Deze keer was er bewust gekozen voor een andere aanpak met een lichte lunch en de mogelijkheid voor een gezamenlijk diner na afloop. Ongeveer de helft van de deelnemers verkoos om de zondagavond thuis door te brengen. De andere helft verzamelde rond half zes in restaurant ‘Bon Vivant’ vlakbij paleis ‘Het Loo’. Hier werd een prima diner geserveerd ein een gezellige ambiance en uiteraard kwamen daarbij de sterke verhalen nog even los over welk getal er op de snelheidsmeter was verschenen. Een prima start van het seizoen met dank aan Claus Ahrens voor de organisatie en aan Peter en Carla Steens voor hun gastvrijheid.