Skip to main content

Factsheet

  • Naam: Hakse Straatsma
  • Leeftijd: 67 jaar
  • Beroep: Gepensioneerd, laatste functie: hoofdinspecteur Arbeidsinspectie
  • Burgerlijke staat: Gehuwd met Mieke, kinderen : Nynke, Annemiek, Marte
  • Auto: 911E Targa uit 1971 kleur Hellelfenbein  1110

Vanwaar de fascinatie voor het merk Porsche? Van jongs af aan heb ik grote belangstelling voor techniek en in het bijzonder voor alles wat wielen heeft. Prutsen aan van alles wat los en vast zit, bouwen met meccano en wat later het sleutelen aan bromfietsen. Naast de belangstelling voor auto’s in het algemeen, groeit er in de loop van de tijd een speciale belangstelling voor Porsches. Aan de ene kant door de racesuccessen in de jaren 50 en begin jaren 60 en aan de andere kant door de Porsche-typische constructies. Na de middelbare school koos ik voor de HTS afdeling werktuigbouw en na een jaar als constructeur te hebben gewerkt, ben ik werktuigbouw gaan studeren bij wat toen de TH Twente heette. Daarna is er wat minder tijd voor Porsches door nieuwe banen, trouwen, kleine kinderen enz.

Maar eind jaren 80 kan de oude wens – zelf een Porsche 911 te bezitten – dan toch worden ingevuld. Het moet er dan natuurlijk wel een zijn van het type voor 1974. Een 911, moderner van opbouw dan een 356 met meer vermogen, een  betere wegligging en geweldige vormgeving. Het begin van de zoektocht, waarbij het aflopen van de aangeboden exemplaren vooral  neerkomt op een vrij treurige aanblik van doorgeroeste en uitgewoonde exemplaren, samenraapsels van chassis en motoren en slecht gerestaureerd auto’s. Tot ik deze tegenkwam; origineel (op de kleur na), niet verbouwd met een goed lopende motor en redelijk hard. De auto was zelfs zo origineel dat hij nog de originele hydropneumatische veerpoten had. 

  

Op 31 maart 1989 krijg ik dan eindelijk het kenteken van een Porsche op mijn naam. De 911E Targa met bijbehorende 2,2 liter motor (“matching numbers”) is in maart 1971 aan Autohaus Schultz in Ratlingen geleverd  in de kleur Hellelfenbein met kleurnummer 1110G met als extra onder meer verstralers boven de voorbumper. In november 1976 is de auto naar Nederland gekomen en ergens tussen 1971 en 1989 is de auto overgespoten in een zwarte kleur. 

Een aantal jaren heb ik met veel plezier met de auto gereden. In de loop van de tijd begonnen hier en daar toch wat roestbubbeltjes door de lak te komen ( vooral onder de Targa beugel) en op zekere dag zakte een van de veerpoten plotseling in. Navraag bij Porsche leverde op dat de hydropneumatische veerpoten niet meer geleverd konden worden en dat ombouw naar torsievering de enige oplossing was. Dit is het beginpunt van een ombouw project dat langzamerhand uitdijt tot een omvangrijk restauratieproject. Omdat ik er van uitga dat ik zelf zoveel mogelijk kan (moet) doen is tijd een beperkende factor voor de voortgang van het project. Als daar nog een verhuizing van het westen van het land naar het noorden bijkomt met de nodige verbouwingen, een drukke baan waarvoor ik van uit het noorden twee à drie keer per week naar Utrecht of Den Haag mag reizen, ziekte e.d. is het niet verbazingwekkend dat het project niet erg vlotten wil. Bij vrienden sta ik dan ook bekend als diegene die zijn Porsche in jampotjes bewaart.

Maar na mijn pensionering komt er weer schot in; een nieuwe voorbodem erin lassen, dorpels vervangen en ander laswerk. Een passende vooras met torsieveren aanschaffen, het reviseren van de voor- en achterwielophanging en remmen, het stralen en poedercoaten van de wielophanging en andere delen en het ontroesten van allerlei kleine onderdelen om deze opnieuw te laten verzinken.  

  

Op dit ogenblik staat de carrosserie voor de laatste laswerkzaamheden, het strakmaken en spuiten -in de originele kleur natuurlijk - bij een gespecialiseerd carrosseriebedrijf. Daarna de motor nog (even) en het opbouwen. Om gedurende de tijd dat de Porsche nog niet klaar is toch de geneugten van het rijden in een oude sportwagen niet te hoeven missen, rijd ik in een MGB GT van 1972. Zo’n MG haalt het natuurlijk niet bij een Porsche, maar in welke auto uit 1971 rijd je met techniek uit 1950? Porsche kan echter wel een voorbeeld nemen aan de onderdelenprijzen van MG (maar niet aan de kwaliteit).

Bij gebrek aan een rijdende Porsche zit het deelnemen aan ritten in clubverband er niet in. Maar er zit schot in de restauratie, dus binnenkort wellicht... Intussen wil ik graag een bijdrage aan de club leveren door zo nu en dan een stukje voor het clubblad te schrijven waarin ik uit een historisch perspectief een bepaald detail van onze Porsches onder de loep neem. De constructie van onze Porsches is zo bijzonder dat ik nog wel even vooruit kan.