Skip to main content

Factsheet

  • Naam: Jan Blijenberg
  • Leeftijd:47 jaar
  • Beroep: Divisiedirecteur Beurzen en Evenementen
  • Burgerlijke staat: getrouwd met Susan en vader van dochter Marieke (8) en zoon Jack (3)
  • Auto: Porsche 911 2.2S van 1971 kleur pastelblauw

Sinds jaar en dag heb ik als hobby de restauratie van klassieke Opel Kadett coupé GT/E’s. Nog steeds heb ik een 2.0 GT/E in de garage staan waar ik zo af en toe mee rijd. Een heerlijke auto. Daarnaast hebben we een Volkswagen T2 camper waar we met het gezin regelmatig mee op pad gaan. Verder sta ik regelmatig op de planken met mijn coverbandje, waarvan de zanger trouwens een Porsche 911 Turbo heeft.

Ontstaan Porsche virus  In tegenstelling tot anderen was een Porsche 911 bezitten voor mij geen jongensdroom. Dat kwam pas nadat ik als directeur van het Autotron in 2002 de Tulpenrally reed in een Mercedes Gullwing 300 SL, destijds behorende tot de Autotron-collectie. Tijdens deze rally werd ik regelmatig ingehaald door diverse vroege 911’s, waardoor ik aan het einde van iedere rally dag deze Porsches stond te bewonderen terwijl iedereen juist om de Mercedes Flügeltur stond. Het Porsche virus sloeg daarna snel toe, waarop ik besloot dat er een 911 moest komen en wel een 911S coupé van voor 1973. Na een behoorlijk aantal auto’s gezien te hebben, kwam ik weer bij de eerste uit die ik had gezien en kocht ik in september 2002 mijn eerste Porsche, een vroege 2.2S van november 1969, geïmporteerd uit Italië in de kleur Hell Elfenbein. De auto had wat achterstallig onderhoud maar was in de basis goed. In de loop der jaren heb ik de auto weer in goede staat gemaakt. Van deze auto heb ik veel plezier gehad maar ik ben er ook bijna mee verongelukt. De auto reed namelijk een dag voor onze trouwdag in Limburg van een heuvel af en in een poging om de auto tegen te houden was ik bijna bekneld geraakt tussen de Porsche en een dikke treurwilg…Weg trouwauto, want de Porsche had een behoorlijke deuk in het linker achterscherm opgelopen. Toen maar in de lease BMW naar het stadhuis…

964 RS  De 2.2S heb ik in 2011 verkocht waarna ik een 964 RS heb aangeschaft. De 2.2S was een echte rijdersauto en ik wilde gewoon een collectoritem die af was. Ik had de keuze tussen een body off gerestaureerde oranje 2.2S en een maritiem blauwe 964RS. Uiteindelijk heb ik gekozen voor originaliteit ipv. een gerestaureerd exemplaar. Zodoende viel de keuze op de RS. Een prachtige auto van ‘n eerste Zweedse eigenaar met 38.000 kilometer nog helemaal origineel. Al vrij snel kwam ik erachter dat zo’n RS voor mij toch te modern is. Hoewel het fantastisch reed, zat er toch te weinig ziel in. Ik kon verder ook weinig aan deze auto doen. Ik kreeg heimwee naar mijn 2.2S en besloot weer op zoek te gaan naar een goed exemplaar. Wederom moest het een 2.2S worden vanwege het prachtige geluid van de hoog opgevoerde boxer en de chromen elementen, maar liefst wel eentje die nog niet uit elkaar was geweest.

Weer te koop!  Toen kwam de auto in beeld waar dit verhaal over gaat. Tijdens mijn zoektocht zag ik op zaterdagavond 5 december 2011 (sommige momenten vergeet je niet) op internet een advertentie van Janzen Klassik in Duitsland. Het betrof een pastelblauwe 2.2S van 1971 met 64.700 originele kilometers, “matching numbers”, in de eerste lak en van de eerste eigenaar, een Italiaanse piloot. Ik had deze verkoper al een tijdje in de gaten omdat hij hele mooie klassieke Porsches te koop heeft. De 911S had ik al eerder daar gezien maar stond toen nog onder verkochte auto’s. Nu was de auto echter weer te koop! Ik kon mijn ogen niet geloven en heb ‘s maandags direct een afspraak gemaakt om de auto te komen bekijken. De auto was weer te koop omdat de koper alsnog afhaakte vanwege de aanschaf van een Porsche Carrera GT, ook niet niks. Na inspectie bleek de auto nog helemaal origineel te zijn. Zelfs de sticker van de dealer Nino Martelli uit Bologna zat nog op de zijruit. Na controle met de lakmeter bleek de claim “eerste lak” volledig correct! Na een korte onderhandeling heb ik de auto direct aangeschaft en dat terwijl ik mijn 964 RS nog niet eens verkocht had. Gelukkig wist de koper niet dat ik het geld nodig had voor mijn nieuwe aanwinst, anders was mijn onderhandelingspositie niet gunstig geweest. Snel de papieren rond gemaakt en de betaling verricht, want ik wilde er zeker van zijn dat deze auto bij mij in de garage zou belanden. Het weer zat in die periode niet mee waardoor ik de auto pas op 20 januari 2012 kon ophalen. De originele papieren en boekjes van de eerste eigenaar zaten erbij. De Porsche was gelukkig nog niet op kenteken gezet, waardoor ik nu de tweede geregistreerde eigenaar ben.

  

Contact in Italië  Ik was natuurlijk erg nieuwsgierig geworden naar de historie van de auto en de eerste eigenaar. Na wat gegoogled te hebben op de naam die op de papieren stond, kwam ik achter een emailadres dat van de eerste eigenaar moest zijn. Daarna heb ik een Italiaanse vriend van mijn broer gevraagd om contact te leggen. Mijn Italiaans is niet zo goed, vandaar. Om niet teveel druk uit te oefenen heb ik maar af en toe gevraagd hoe het ermee stond. Uiteindelijk kreeg ik na maanden het verlossende bericht. Meneer Ridarelli had gereageerd en sprak zelfs prima Engels! Wat bleek, de zoon van de eerste eigenaar reageerde want zijn vader was in 2005 overleden. Ik heb hem toen enkele foto’s gestuurd, waaruit bleek dat het inderdaad de auto van zijn vader was. Het eerste wat hij wilde weten was of ik een handelaar was of een liefhebber. Na hem te hebben overtuigd dat ik absoluut geen handelaar was, was hij bereid om de historie van de auto met mij te delen. Hij kon bevestigen dat de auto nog helemaal origineel was in de eerste lak met de huidige kilometerstand. Ook mailde hij mij direct enkele onderhoudsfacturen en een Italiaans geboortecertificaat van de Porsche. Kijk, dan kom je verder. Verder vertelde hij mij dat hij de auto na het overlijden van zijn vader nog 5 jaar in de garage had laten staan voordat hij de auto naar de dealer in Perugia liet brengen om hem te laten servicen. Toen de Porsche in de werkplaats stond, heeft hij besloten om de auto aan de dealer te verkopen, omdat hij bang was dat de auto gestolen zou worden of schade zou oplopen in het drukke Italiaanse verkeer. Daarna belandde de Porsche in 2011 bij Janzen Klassik waar ik hem dus heb kunnen kopen.

Ferrari Dino  Vader Ridalelli was een liefhebber van alles wat snel ging, vertelde zijn zoon. Hij leefde zijn leven op topsnelheid. Eind jaren ’60 was hij piloot bij de Italiaanse luchtmacht en had hij diverse snelle auto’s en motoren, waaronder een Porsche 911T. Na een tijdje wilde hij een nog snellere auto dan de 911T en wilde hij een Ferrari Dino kopen. Toen bleek dat de auto na maanden maar niet geleverd werd, is hij op een dag letterlijk de straat over gestoken en heeft hij bij dealer Nino Martelli in Bologna meteen de snelste Porsche gekocht die direct leverbaar was. Dat was dus mijn Porsche. Inmiddels was er ook gezinsuitbreiding op komst, reden temeer om niet langer te wachten op de tweezits Ferrari Dino. Gelukkig maar. De Porsche werd afgeleverd op 26 juni 1971, precies op dezelfde dag als Hessels auto. Vanwege de hoge verzekeringspremie werd de auto direct op naam gezet van oma Ridarelli!

Koplampen gestolen  De auto is tot 2005 sporadisch gebruikt met mooi weer en er werd voornamelijk gereden tussen de plaatsen Perugia en Rome, alwaar de eigenaar twee woonhuizen had. De Porsche is altijd keurig bijgehouden en heeft de meeste tijd doorgebracht in een verduisterde droge garage. Toen de Porsche in 1978 eens geparkeerd stond in Rome, werden beide koplampen gestolen. Daarop verving vader Ridarelli deze prompt door nieuwe H1’s en werden tegelijkertijd een alarm en een startonderbreker ingebouwd.

Brief  De zoon vertelde mij dat hij nog diverse kleine onderdelen en gereedschap in de garage had liggen wat van mijn auto moest zijn en of ik hier interesse in had. Uiteraard! Hij stuurde mij foto’s van de onderdelen, gereedschap en van een paar rare brede hoofdsteunen waarvan hij zei dat ze bij de Porsche hoorden. Het gereedschap bleek bij het boordgereedschap te horen, maar de hoofdsteunen herkende ik niet als zijnde van Porsche waarna ik er geen acht meer op sloeg. De zoon besloot vervolgens om een officiële brief op te stellen waarin hij de hele historie van de Porsche op papier zou zetten. Na een tijdje ontving ik een mooie ondertekende brief, welke ik samen met de onderdelen en gereedschap kreeg toegestuurd. Zodoende blijft de historie geborgd en heb ik het boordgereedschap  weer compleet! Er is mij verzocht om de brief voor altijd bij de Porsche te houden. Maar natuurlijk!

Mysterie van de hoofdsteunen  Op een avond zat ik te surfen op het Early 911S registry forum en volgde ik een discussie over de homologatie van de Porsche 911S. Er werd verteld dat Porsche in 1970 en 1971 trachtte de 911 te homologeren voor de groep 2 toerwagenklasse en dat om die reden alle Porsche 911S modellen standaard Recaro sportstoelen kregen. Ook werden de achterzitjes verlengd met een soort  steunen die ervoor zorgden dat de afmetingen van deze zitjes voldeden aan de maten voor homologatie van achterbanken van toerwagens. Er stond een afbeelding van dergelijke steunen bij uit het boek van Karl Ludwigsen “Excellence was Expected”. Pas toen toen viel bij mij het kwartje. Ik herkende ze direct van de foto die zoon Ridarelli me had toegestuurd. Dat waren de homologatiesteunen die ik niet had kunnen thuisbrengen! Ik heb direct een mail gestuurd naar de zoon en hem verteld waar deze steunen voor dienden. Zie je wel, zei hij. Ik wist wel dat ze bij jouw auto hoorden. Ook deze werden keurig direct toegestuurd. Snel schoon gemaakt en gemonteerd. Onvoorstelbaar dat deze steunen na ruim 40 jaar weer bij de auto zijn.

  

Porsche Fest  Inmiddels had de zoon het plan opgevat om samen met zijn moeder en vriendin naar Nederland af te reizen om de Porsche te komen bewonderen op de eerste editie van Porsche Fest in 2013. Ik was medeorganisator van dit evenement. Ik heb de familie hartelijk welkom geheten en ze meegenomen naar de stand van de Klassieke 911 & 912 Club alwaar de auto op een draaiplateau stond mooi te wezen. Bij het zien van de auto werd het mevrouw Ridarelli even teveel. Met tranen in haar ogen vertelde zij dat deze auto de favoriet was geweest van haar man en dat zij met het gezin hier fijne momenten in hadden beleefd. De zoon vertelde mij dat hij als kleine jongen vaak achterin de Porsche had gezeten. Hoezo is de 911 geen gezinsauto? Ik had inmiddels een 2.2 sticker op de achterruit geplakt en een weltmeistersticker rechts onderin op de voorruit maar zowel de moeder als de zoon houden vol dat deze stickers er nooit op hebben gezeten. Op de vraag hoe het kan dat de eerste lak nog zo netjes is, antwoordde de zoon dat hij de auto regelmatig van zijn vader moest wassen en in de wax moest zetten… Zelf heeft hij er overigens nooit mee gereden!

Little Tony  De zoon vertelde mij nog een leuke anekdote. Ergens halverwege de jaren ’70 reden hij en zijn vader op de snelweg in de buurt van Rome en kwam er nota bene ‘n Ferrari Dino naast hen rijden met daarin de destijds bekende Italiaanse zanger Little Tony. Er werd over en weer wat uitgedaagd waarna de snelheden regelmatig opliepen tot dik boven de 200 kilometer per uur. Uiteindelijk gaf de Ferrari zich gewonnen en was de Porsche de winnaar van deze onofficiële wedstrijd.

Medewerking  Hoewel het voor het rijden niet uitmaakt, is het toch leuk als je weet waar je auto vandaan komt, wie hem heeft gehad en wat er mee is gebeurd. Het geeft een gevoel dat de auto compleet is. Alles staat of valt met de medewerking die je krijgt bij je speurtocht. Gelukkig had ik te maken met een uiterst behulpzame zoon die enthousiast was om de historie te delen en ontbrekende zaken toe te sturen. Nog steeds hebben we zo af en toe contact en geef ik soms een update over wat ik met de auto heb gedaan. Daarnaast is er in mijn geval maar één eigenaar die ik moest vinden en dat maakt het ook weer wat makkelijker. Misschien raken andere leden enthousiast na het lezen van mijn verhaal en komen er meer verhalen over de zoektocht naar de historie van auto’s in ons magazine. Het zou een mooie vaste rubriek kunnen worden.